Pastafari (column Teunie Rijfkogel)

Sommige momenten blijven je eeuwig bij, hoe onbenullig ze ook zijn. Je vraagt je af waarom je onthouden hebt op welke plaats je was toen een bepaald persoon je over een specifiek onderwerp vertelde. Deze week moest ik aan zo’n moment terugdenken. Het was toen ik op de middelbare school zat en ik op een doordeweekse middag met een vriendin op de parallelweg van Zwolle naar Hasselt fietste. Ik weet het nog precies. Ze begon over het Vliegend Spaghettimonster. Ik dacht echt dat ze een grapje maakte. Ik dacht echt dat ze me in de maling nam. En eigenlijk denk ik dat nog steeds. Ik bedoel, welke halve zool hangt nu een religie aan die een Spaghettimonster met twee gehaktballen als ogen als god heeft aangemerkt? Ja oké, Georgina Verbaan en Arjen Lubach, maar dan noem je er ook twee.

Voor wie niet bekend is met deze religie: in plaats van de tien geboden worden er acht liever-nietjes gehanteerd, waarvan ik je de inhoud zal besparen. Verder spelen piraten een cruciale rol. Zij zouden de klimaatverandering tegengaan en de aarde behoeden tegen natuurrampen. De mens zou ontstaan zijn doordat een spaghettimonster teveel gezopen had en van de pastasoort fusilli een serie gelijkende dna-strengen aan elkaar geplakt zou hebben. En dan is er nog de omschrijving van de hemel, waar enkel biervulkanen en stripfabrieken zijn. Je snapt het al: alles waar deze religie voor staat kan alleen maar bedacht zijn door iemand die minstens drie flessen Jack Daniels achterover heeft geslagen. Maar toch, de Kerk van het Vliegend Spaghettimonster is door de rechtbank erkend als een officieel kerkgenootschap, dus dat behoren we serieus te nemen.

Toen ik de eerste keer van het Vliegend Spaghettimonster hoorde, was het nog geen erkend geloof in Nederland. Nu dus wel. Sinds januari is het Kerkgenootschap van het Vliegend Spaghettimonster ingeschreven bij de Kamer van Koophandel. Als je het mij vraagt gaat dit vrij ver gezien de wetenschap dat Pastafarians (want zo heet je als je dit geloof aanhangt) hun eigen geloof niet serieus nemen. Logisch ook, wetende dat de kerkelijke bijeenkomsten bestaan uit het eten van pasta, het drinken van bier of het verkleden tot piraat. Maar alsof dat nog niet genoeg is, proberen ze nu ook nog voor elkaar te krijgen dat ze met een vergiet op hun hoofd op een id-kaart mogen. Toen ik van deze wens hoorde was het eerste wat ik dacht niet eens hoe belachelijk dit wel niet is. Bij mij rees namelijk meteen de vraag hoe ze zo’n vergiet in hemelsnaam op hun hoofd vastzetten. Ik loop er al minstens een week over na te denken en het enige wat ik kan bedenken is om door elk gaatje een plukje haar te trekken en alle plukjes vervolgens met een elastiekje te bundelen tot een staart. Maar aangezien 99% van de mannen hun haar hier niet lang genoeg voor heeft, zullen ze er wel een andere manier voor hebben.

Weet je trouwens dat er in Nederland al 10.000 Pastafari zijn? Wanneer je dus iemand met een vergiet op het hoofd voorbij ziet lopen, weet dan dat het geen Pokémontrainer is. En ze zijn ook niet gevaarlijk trouwens. Wel gek en in bezit van een flinke dosis humor, maar niet gevaarlijk. Ze lijken hooguit en beetje op buitenaardse wezens.