Schaakuitslagen

Op 11 april 1968, 49 jaar geleden, om 17:23 uur op de Kurfürstendamm in Berlijn – vuurt de ongeschoolde huisschilder Josef Erwinn Bachmann drie schoten af in het gezicht van Rudi Dutschke. De studentenleider, volgens de dader een ‘dreckiges Kommunistenschwein’, raakt daarbij levensgevaarlijk gewond. Al maanden deden in rechtse kring geweldfantasieën opgeld. Aangemoedigd door het gezag en de Springer pers nam het sociaal-politieke conflict een persoonlijke vorm aan. De achtentwintigjarige Dutschke was uitgeroepen tot “Volksfeind nr. 1!,” met wie korte metten gemaakt moest worden: “Vergast Dutschke!,” – “Raus mit dieser Bande!” – “Politische Feinde ins KZ!.”

Klaas-Jan v.d. Vinne, zeker bekend met Rudi Dutschke, opende tegen Jan Wiers. In een spannende partij was het Jan die het initiatief nam, maar kon niet de juiste zetten vinden om Klaas-Jan de ‘schaakgenade klap’ te geven. In het eindspel en met nog enkele minuten op Jan’s schaakklok wist Klaas-Jan zich uit de omsingeling van het leger van Jan te ontdoen en kon toch nog de overwinning op zijn naam schrijven. “Ik heb gewonnen, maar het was meer geluk dan wijsheid”, aldus Klaas-Jan, krijgsman uit Hasselt.

‘Gastpeler ‘ Ebo Bos trof Willem-Pieter v.d. Berg. Ook zij herinnerden zich de aanslag van Josef Erwinn Bachmann op Rudi Dutsche en waren nog steeds zichtbaar onder de indruk van deze aanslag. Desalniettemin begonnen zij aan hun schaakpartij. Het ging tot zet 30 gelijk op totdat Willem-Pieter een denkfoutje maakte en Ebo op winst kwam te staan. In het eindspel wist Willem-Pieter net iets eerder met een vrij-pion te promoveren dan Ebo en kon daardoor de strijd in zijn voordeel beslissen.

Henrik Jordan ontmoette Jaap Russchen. Niet dat Jaap “Volksfeind nr. 1!” was, toch moet Henrik hier even aan gedacht hebben, omdat hij in het middenspel een stuk tegen twee pionnen achter kwam te staan. In het eindspel wist Jaap met een vrij-pion, die alleen gestopt kon worden door een toren te offeren, Henrik tot overgave te dwingen.

Henk Terpstra nam het tegen Wim Jurgens op. Het zou Henk’s eerste overwinning worden, helaas niet meetellend voor de clubcompetitie, maar toch was deze overwinning hem van harte gegund!

Henk opende sterk en zocht direct de aanval en Wim was gewaarschuwd. Na het afruilen van stukken werd een er op Wim’s damevleugel een sterk offensief door Henk opgebouwd, een paard gesteund door torens en dame zochten de aanval. Wim probeerde nog van alles maar kon niets anders dan opgeven en Henk met zijn overwinning feliciteren. “I am the Champion”, brulde Henk en sprong op de tafel, trok zijn overhemd uit en schreeuwde nog eens “I am the Champion”. Ook de andere schakers lieten zich niet onbetuigd en zongen in koor mee. Even later denderden muziekvereniging Voorwaarts, de Kolksluuszangers, NOISZ, Fanfare korps Irene en Herbert and the Roadhouse Ramblers uit Genemuiden, vergezeld door burgemeester en wethouders, de schaaksociëteit binnen, knuffelden Henk en sloten hem in de armen. Henk nog steeds brullend “I am the Champion” wist van geen ophouden totdat ‘Nina’ en ‘Electra’ (sexy duo) hun striptease act gingen opvoeren. Henk was op slag weer de ‘oude Henk”, bedacht zich niet maakte zich na enige aarzeling uit de voeten en liet de anderen in onzekerheid achter. De volgende dag kon Henk zich weinig meer herinneren…………….???

“Gelukkig is pas hij, die zijn bezinning kwijt is”

Erasmus

Nederlands humanist en filosoof

Leefde van: 1469-1536

Kijk ook eens bij: www.svhetzwartewater.nl