De Goede vertrekt als hoofdsponsor, maar blijft clubman

Foto Henk Kuik

Spreek je met Driek de Goede over DESZ, dan spreek je ook meteen over bridgen, dammen, Genemuiden, Urk, Staphorst, rijkdom, armoede, zijn bedrijf TAMEK en eigenlijk alles wat er in de wereld aan de hand is. Met daarin Zwartsluis als centraal middelpunt. “Of ik wel eens heb overwogen om te verhuizen? Never!”, zegt De Goede, die zaterdag na 25 jaar afscheid neemt als hoofdsponsor van DESZ.

“Ik heb mijn vader niet anders meegemaakt dan dat hij in het weekeinde sliep en naar de voetbal ging”, glimlacht De Goede over de oorsprong van zijn clubliefde. Als kind stond hij al langs de lijn en trok hij zelf de voetbalschoenen aan. Hoewel naar eigen zeggen niet gezegend met bijzonder veel talent, had hij op gevorderde leeftijd toch succes. “Toen ik bij Deloitte werkte, hadden we jaarlijks een kampioenschap tussen alle vestigingen. ‘Zwolle’ won die steevast. Geen wonder, ons team bestond bijna alleen maar uit hoofdklassespelers uit Zwolle, Genemuiden en Nunspeet. En ik deed de rest…”

Bij DESZ was hij meer in zijn element als voetbalvader en scheidsrechter. “Hoewel over dat laatste veel mensen anders denken. ‘Uitfluiter’, hoorde ik vaak als ik mijn dochters floot”, lacht De Goede, die als hoofdsponsor aan boord kwam om zijn bedrijf TAMEK te promoten. “In de jaren tachtig begon ik voor mezelf en niet veel later ging ik samen met Van der Linde uit Kampen. Gepland was dat eigenlijk niet. Voor Deloitte de baas van Noord-Nederland worden, was mijn ambitie. Nadat ik een studie afrondde, kreeg ik echter niet onmiddellijk promotie en daar kan ik niet zo goed tegen…”

Met TAMEK dook hij redelijk massaal op de sportwereld. Het bedrijf sponsort tennistoernooien in Kampen en Lelystad en is een flinke sponsor bij onder meer Sportclub Genemuiden, Staphorst, Urk en VHK. Clubs waarmee hij ook een band heeft opgebouwd. “Met mijn vader ging ik vroeger al vaak naar Sportclub Genemuiden. Een prachtige club in een net zo prachtige gemeenschap, en dat meen ik serieus,. Hele goede buren die hard werken en over het algemeen zijn te vertrouwen. Daar hou ik van. Al ben ik als 14-jarige ook wel eens met zachte dwang de pont overgezet, vermoedelijk omdat ik een wat te grote mond had. Ik mag ze daar ook graag wat plagen…”

Rijk worden

Dat verbale talent zat er al vroeg in, zegt De Goede. “Tegen mijn vader zei ik dat ik rijk wilde worden. Niet zozeer om het vermogen, maar zodat je kunt delen. Vergis je niet: ik ben opgegroeid in armoede en weet wat huurschulden zijn. Toch komt daar mijn ambitie niet vandaan. Als jongen ben ik met vrienden uit Zwartsluis en Genemuiden eens twee weken op vakantie geweest. Ik kreeg 140 gulden mee, waarvan ik de helft aan de camping kwijt was. Die andere jongens, bouwvakkers, konden elke avond royaal eten. Dat zette me wel aan het denken.”

Toen hij eenmaal voor zichzelf was begonnen, bouwde De Goede een mooi bedrijf op. Dat heeft vermoedelijk ook met zijn karakter te maken. “Ik ben geen winnaar, maar wil wel graag winnen”, glimlacht hij. Al trekt hij de eer niet naar zichzelf toe, op geen enkel vlak. “Aan de ene kant ben ik graag aanvoerder die ook nog eens de winnende goal maakt. Het moet gebeuren op de manier zoals ik wil. Maar aan de andere kant weet ik heel goed dat je alleen niets kunt. Binnen het bedrijf heb ik veel aan Albert Mooiweer en de andere medewerkers te danken gehad. Zonder hen was het misgegaan. En binnen DESZ zijn de vrijwilligers uiteindelijk veel belangrijk dan een sponsor. Die mensen vormen de ziel van de club.”

Clubman

Al noemt De Goede zichzelf ook zeker ‘een clubman’. Daarvoor heeft hij teveel gedaan binnen de vereniging. Zijn positie als hoofdsponsor heeft hij echter nooit aangegrepen om zijn wil door te voeren. “Of ik me wel eens met het technisch beleid heb bemoeid? Ben je gek, daar prakkiseer ik niet eens over. Dan gaan ze me nog herinneren aan mijn eigen voetbalcapaciteiten ook. Je moet je bezighouden met zaken waar je wel verstand van hebt. En in mijn geval zijn dat financiën. Bovendien gaat het bij DESZ de laatste jaren hartstikke goed. De club is stabiel, gezond, Martin Pastink is een uitstekende voorzitter en sportief gaat het ook goed. Je moet je niet willen spiegelen aan Staphorst of Genemuiden, dat zijn heel andere clubs.”

De zoon van een sleepbootkapitein wordt volgend jaar zeventig jaar, hij zegt het bijna triomfantelijk. Zijn werk bij TAMEK is hij aan het afbouwen, al komt hij er nog elke dag. “Ik kan het prima loslaten en vermaak me met andere dingen, hoewel ik buiten voetbal nauwelijks hobby’s heb. Maar ik kan een halve dag doen over de krant lezen. En ik ken, ook dankzij de voetbal, een bak vol mensen. Ik mag graag onder de mensen zijn. Het belang van de derde helft wordt ook nog wel eens onderschat. Daar ontmoet je mensen en blijf je vooral op de hoogte van wat er speelt. Als ondernemer is dat hartstikke belangrijk.”

Damloopbaan

Zwartsluis is kortom nog lang niet af van De Goede, zoals hij omgekeerd het dorp nooit heeft willen verlaten. “Bij Deloitte kon ik destijds naar Emmen of Arnhem, maar daar had ik helemaal geen zin in. In Zwartsluis ken ik iedereen en iedereen kent mij. Dat vind ik prettig”, zegt De Goede, die via zijn bridgeloopbaan (toch een hobby) op zijn voormalige damcarrière komt. “Niemand weet het, maar daarvoor had ik echt talent. Ik speelde in het Overijsselse jeugdteam. Uit die periode ken ik ook mannen als Sijbrands en Wiersma, al was ik nou ook weer niet zo goed als hen.”

Maar beter ook vermoedelijk, daardoor kon De Goede een aardig bestaan als ondernemer opbouwen en groeide hij uit tot een bijna eeuwige hoofdsponsor van DESZ. Aan dat hoofdstuk komt zaterdag een einde, ongetwijfeld met een flinke derde helft. En de wetenschap dat hij een mooi verleden achter zich heeft. “Als je wat ouder wordt besef dat je rijkdom niet gelukkig maakt, hooguit is het makkelijk. Voldoening en tevreden kunnen zijn, is veel belangrijker.”