Rabijn met kinderen in gesprek over antisemitisme

Een rabijn achter een spreekgestoelte in een christelijke kerk. Dat gebeurt zelden in Hasselt. Maar op uitnodiging ging opperrabijn Binyomin Jacobs maandagochtend in gesprek met basisschoolleerlingen over een beladen onderwerp: antisemitisme.

Jacobs maakte een tourtje door de gemeente om te spreken over jodenhaat. Op uitnodiging van de stichting Herdenking Joods leven Zwartewaterland ging hij in Hasselt in gesprek met leerlingen van groep 7 en 8 van De Toermalijn, Op de Hoeksteen, PWAS en Het Anker. Ook burgemeester Bilder is namens de gemeente aanwezig.

Met kenmerkende grote zwarte hoed neemt Jacobs plaats achter het spreekgestoelte. Vlak daarvoor wordt nog even gauw het kanselkleed verwijderd. Aanvankelijk zou Jacobs in de Schakel spreken, maar dat bleek te krap voor die alle leerlingen.

Namens de organiserende stichting is Roel Kleine de gespreksleider en zigzagt hij met microfoon tussen de kerkbanken door zodat de kinderen hun vragen kunnen stellen aan de geestelijke. Nog voor Jacobs zichzelf heeft voorgesteld, krijgt hij al direct een essentiele vraag voor de kiezen. “Waarom is er antisemitisme?”, vraagt een meisje aan hem. “Geen idee”, is het korte antwoord van Jacobs. “Maar er is altijd wel een excuus geweest om Joden aan te vallen. ‘Joden zijn rijk’, wordt er gezegd of ‘Joden zijn intelligent’. Nou dat is niet waar, er zijn Joden die straatarm zijn of dom.” Maar om de vraag toch een beetje te beantwoorden vertelt de rabijn dat de mensheid altijd op zoek is geweest naar een zondebok als er problemen zijn.

Een uur lang in de houten kerkbanken zitten, leek voor leerkrachten misschien een pittige opgave. Toch hebben ze weinig werk aan de kinderen, die vol vragen zitten en aandachtig luisteren naar de antwoorden en verhalen van Jacobs.

“Ben jezelf ook een Jood, of doe je het alleen voor je werk”, is een ontwapende vraag die alleen een kind kan stellen. Maar het is voor Jacobs wel een mooi opstapje om wat meer over zijn achtergrond te vertellen en zijn roeping om rabijn te zijn.

“Hoe oud was uzelf toen u voor het eerste met discriminatie te maken kreeg?” Jacobs’ antwoord maakt zichtbaar indruk op de kinderen. “Ik weet niet hoe oud ik was, maar ik wordt nu bijna altijd uitgescholden, er zijn ruiten bij mij thuis ingegooid, en iemand heeft eens geprobeerd op mij in te rijden.”

“Ik hoop dat jullie mijn ambassadeurs worden”, is de wens die de 70-jarige Jacobs uitspreekt voorin de kerkzaal. “Jullie zijn jong. Jullie moeten voorkomen dat mensen elkaar gaan discrimineren, daarom ben ik hier. In Nederland valt het best wel mee met het antisemitisme. Maar het wordt wel steeds meer zichtbaar.”