Voerman ‘helemaal tevreden’ met nieuwe Agnieten College

Helemaal tevreden is Gert Voerman met het nieuwe Agnieten College in Zwartsluis. Hij is samen met Marion Vreugdenhill verantwoordelijk voor de locatie. De middelbare school is nu een half jaar gevestigd aan de Rondweg. Wanneer teamleider Voerman wordt gevraagd of hij misschien zaken anders had gewild in de nieuwbouw, blijft het lang stil. “Ik kan niets bedenken. Het is een prachtige, open, transparante school op een A-locatie, midden in het centrum en aan het water.” Vanaf het bureau in zijn werkkamer op de tweede verdieping kijkt hij neer op de schepen die langsvaren op het Zwarte Water. “De meeste lokalen zitten aan de waterkant, ook de leerlingen genieten bijna dagelijks van prachtig uitzicht.”

Stil

In vergelijking met het oude gebouw aan de Arembergerstraat valt het Voerman vooral op dat de school zo stil is. “Er zijn 650 leerlingen en zeventig personeelsleden aanwezig, maar wanneer je tijdens lesuren over de gangen loopt heb je dat gevoel helemaal niet.” De zwevende plafonds waardoor het geluid naar boven glipt zijn daar een belangrijke reden voor. “En de school is ook veel beter geïsoleerd dan het oude pand. Dat was knus en gezellig, maar ook heel gehorig.”

Ook de grote ramen naar de gang leiden niet af, denkt Voerman. “Het zal een kwestie van wennen zijn, maar ik heb er geen leerling over horen lopen klagen.” Ook over de praktijklokalen is Voerman heel tevreden, net zoals over de ruime kantine en de sportzalen.

Fietsers

Voor opening van het gebouw aan de Rondweg was er kritiek van de bewoners uit het naastgelegen Buitenkwartier. “Een kritische houding die ook heel begrijpelijk is”, vindt Voerman. De buurt vreesde de verkeersveiligheid door de fietsende scholieren die slingerend en drie-op-een-rij door de straat zouden rijden. Voerman: “In de eerste twee maanden hebben we veel klachten gehad, de laatste paar maanden horen wij minder van de bewoners. Wij blijven echter alert. Wanneer er klachten zijn, moeten inwoners dat gewoon bij ons melden. Dan kijken we of we iets kunnen doen.” Met behulp van een verkeerscoördinator en een oplettende conciërge die hangende jongeren uit de bushokjes haalt hoopt het Agnieten College de overlast voor de omgeving zo min mogelijk te beperken. “Maar pubers blijven pubers. We geven ze voorlichting, maar hebben niet alles in de hand.”

Dat het jongeren zijn met hun eigen interesses en voorkeuren, blijkt wel wanneer een drietal jongens wordt gevraagd naar hun mening over het nieuwe gebouw. De eersteklassers Timo (13), Raoul (12) en Jeffrey (13) zijn vooral blij met de goed werkende WiFi in de school. Op een bankje voor de glazen koepel spelen ze een spelletje op de Ipad. “Leuk dat we een tablet mogen gebruiken op school en ook mobiele telefoons zijn niet helemaal verboden”, aldus een enthousiaste Timo. Dat de school nu alweer te klein zou zijn, bestrijdt Voerman. “Er zijn altijd wel een of twee lokalen vrij. Daarnaast zal het leerlingenaantal de komende jaren wat gaan dalen door de demografische ontwikkeling. Dat zien we nu al bij basisscholen in de omgeving: die krijgen nu al wat minder leerlingen. De komende jaren kunnen we met dit pand prima vooruit, graag zelfs!”