Wandelvierdaagse, deel twee

De tweede avond van de wandelvierdaagse zit er alweer op. Vandaag voerde de 5 kilometer door diverse delen van Zwartsluis en de lopers van de 10 kilometer gingen over de Belt. Het weer was wederom prachtig, hoewel de frisse wind in het buitengebied goed waarneembaar was. Dit mocht de pret echter niet drukken.

Vanaf het startpunt gaat de 10 kilometer allereerst richting de Zomerdijk, waar de wandelaars de schrik van hun leven krijgen. Zomaar uit het niets wordt er een voordeur opengegooid, waarop een man met een reusachtige bel in de deuropening verschijnt. Joost mag weten wie het is, maar een herrie dat het ding maakt…!

Vervolgens voert de tocht langs het Meppelerdiep richting de rotonde bij Beukers, waar enkele verkeersregelaars de wandelaars veilig helpen oversteken. De auto’s wachten geduldig. Dit kan van de gepasseerde wielrenners echter niet gezegd worden; zij lijken wat meer haast te hebben. Vanaf Beukers gaat het verder richting de Belterweg, maar niet voordat enkele vrachtwagens uitgedaagd worden om even flink te toeteren, waar ze uiteraard gewillig gehoor aan geven.

Eenmaal op de Belterweg hebben de wandelaars een prachtig uitzicht over de Schutsloterwijde. De ondergaande voorjaarszon schijnt op het kabbelende water, waar enkele futen en smienten rustig op de golfjes dobberen. Aan de waterkant liggen talloze bossen riet, wachtend op het vervoer naar hun nieuwe bestemming. Het is goed toeven op de Belt.

En verder gaat het weer, tot aan het rustpunt in Belt-Schutsloot. Hier worden de kaartjes geknipt en krijgen de wandelaars een bekertje water met een appel of cakeje. Er wordt echter niet te lang gerust, want de wandelaars hebben nog een flinke afstand voor de boeg. Toch is het een paar honderd meter verder alweer raak: Snackbar Van de Belt biedt alle wandelaars spontaan een frikadel of ijsje aan. Lachend wordt er opgemerkt dat die extra calorieën er wel weer afgelopen worden. Het aanbod wordt dan ook niet afgeslagen.

Op de Arembergerweg wordt het tempo weer wat opgeschroefd. De wind blaast nu vol in de rug, een fijn gevoel na alle tegen- en zijwind. Eenmaal weer in de bebouwde kom moeten de wandelaars nog wel even een tandje bijzetten. Op de Stroombeek gaat het namelijk nog een stukje ‘bergop’. Waarschijnlijk heeft dit iets te maken met de laatste loodjes die het zwaarst wegen…

Na de laatste paar straten doorkruist te hebben, komen de wandelaars met 12,5 kilometer in de benen weer aan bij het eindpunt. Hier worden ze opgewacht door Yvonne, die alle wandelaars vol probeert te stoppen met ontelbaar veel frikadellen. Ach, ook dat kan er nog wel bij. Morgen, als de tocht door Zwartewatersklooster voert, lopen we het er wel weer af….