Martha is ‘veilig’ in De Schans

Mevrouw Martha Knegt is net terug van een vergadering, als ik bij haar kom voor het interview. Martha is nog behoorlijk actief. Ze zit in de cliëntenraad en de inspiratiegroep van de Schans. “Door de vergaderingen blijf ik op de hoogte van alles hier. Wij hebben onder andere de duofiets besproken. Dit is een elektrische fiets en soms wordt er vergeten de fiets aan de stroom te leggen. Ik heb gezegd dat ze een briefje ter herinnering bij de fiets moeten hangen. De fiets is van onszelf. Wij lenen de plus auto Zwartsluis (paz) en als daar geen gebruik van gemaakt wordt, dan moet de auto in december terug. Ik heb al brochures bij de fysio en de dokter neergelegd”, aldus Martha.
Zelf maakt ze ook wel gebruik van de paz auto, terwijl ze nog wel een auto heeft. “Ik rijd voor boodschappen naar de winkel in Zwartsluis en ik rijd in de regio, maar dan niet in het donker. Verder wordt ik ook wel opgehaald. Volgende week is mijn kleinzoon jarig en dan haalt mijn zoon uit Zwolle mij op en rijden wij naar Amsterdam. Binnenkort is mijn schoonzus uit Hoogeveen jarig. Ze wordt tachtig en dan gaan wij ’s avonds uit eten. Dan bestel ik wel een taxi. Ik moet wel alles opschrijven en plannen. Ik vergeet snel en dat vind ik wel erg. Ik ben de jongste niet meer; ik ben vierentachtig.”

Martha zit ook bij de breiclub. Ze spreekt graag mensen aan voor een praatje, leest graag en kijkt televisie. “Als ik wakker wordt zet ik eerst de televisie aan om het nieuws te kijken. Je moet toch bijblijven. Ik kook zelf. Nu zijn hier nieuwe mensen in de keuken en ik heb gehoord dat het eten goed is. Er wordt iedere maand een themamaaltijd georganiseerd en daar ga ik straks wel naar toe. Als er zingen is, dan ga ik altijd luisteren en naar activiteiten ‘s avonds ga ik ook, bijvoorbeeld als hier een koor komt zingen. Contacten vind ik belangrijk. Ik praat graag en heb snel contact. Vanmiddag ga ik naar een vriendin. Zij vroeg of ik haar wilde helpen, want ze heeft een ‘keukentafelgesprek’ om te kijken of ze straks nog hulp krijgt of niet. Dat gesprek heb ik al gehad. Door de nieuwe regelgeving ben ik straks mijn hulp kwijt. Dit wordt niet meer vergoed en moet ik tweeëntwintig euro per uur gaan betalen hiervoor. Dat ga ik niet doen. Ik regel dit zelf wel anders.”

Martha trouwde met Frits en ze woonden twee jaar bij zijn vader in Hoogeveen. Omdat Frits werk kreeg in Hotel Zwartewater, verhuisden ze naar Zwartsluis. “Frits heeft veertig jaar in het hotel gewerkt en iedereen kende hem. Hij ging eerder met pensioen dan ik. Als ik dan uit Zwolle kwam, ik werkte daar in de damesmodezaak Amici, dan had hij het eten al klaar. Hij was heel zorgzaam en heel attent. Wanneer ik zere voeten had, dan zette hij het voetenbankje neer en masseerde mijn voeten. Met tweeënzestig jaar ging ik met de vut en nog ruim tien jaar hebben wij samen echt genoten. In 2007 overleed Frits. In augustus 2008 ben ik hier in de Schans komen wonen. Ik ben hier veilig. Mijn knie kan ik niet buigen en om mijn pols heb ik een alarm. Als er wat is, komen de zusters direct helpen. Ik heb hier alleen maar positieve dingen en ik vind het heerlijk hier.”