De Kop is rijp (column Herman Slurink)
Geplaatst op: 18 januari 2017
Een wonderlijk schone dag vandaag in de Kop van Overijssel. Na dagenlange hardnekkige mist en matige vorst brak de zon eindelijk voor even door de grauwsluier heen en zette het landschap in een betoverende sprookjesachtige sfeer. Centimeters dik rijp bedekten het kale loof en stak maagdelijk wit af tegen de opklarende lucht. Om eerlijk te zijn…… er werd me een blik in het paradijs gegund. Even los van al het aardse gewoel en het dagelijkse geTrumpetter. Even leven in een koepel van onbedorven schoonheid.
Ongelooflijk als je er bij stilstaat dat een windvlaag of een paar graadjes meer deze schitterende creaturen als bij toverslag doet verdwijnen. Maar dat is nu niet aan de orde en opgetogen stap ik een droomwereld binnen die ik nooit meer zal willen verlaten. Scherpe lijnen vervagen… de serene rust van donzige bevroren schimmen en schetsen lijkt voor even eeuwig. Ik voel mij opgenomen in een romantisch schilderwerk. Rondom mij dartelen meer dan 77 maagden zonder dat ik mij opgeblazen voel en buiten dit theater staan nog eens honderden maagden als sierlijke sculpturen langs de weg om mij bij mijn vertrek te begeleiden. Maar ik blijf nog even, wil nooit meer weg. Het wit is zo onbedorven wit en het donker van de takken zo diep donker.
De heldere frisse koude transformeert zich als een behaaglijke warme deken rondom mij en alles parelt en schittert.
Dit is de Kop op z’n mooist. Ik durf mij in dit kleine bos amper te verroeren, één beweging en een uniek klein kunstwerk is niet meer.
Niet veel later versluieren lichte wolken de zon en verlaat ik dit stukje microkosmos. De wereld buiten kleurt in steeds minder contrast, verbindt de atmosfeer met de aarde en openbaart kleine mystieke werelden waar je de fantasie vrijelijk op kunt loslaten.
Alles om mij heen beantwoordt aan een stil verlangen naar schoonheid, liefde, naar uiterlijke en innerlijke vrede. Straks stap ik anders de ons bekende wereld binnen…..met een andere kijk op hiernamaalse maagden en met een beetje rijp op de ziel.
Herman Slurink.
