29 maart 2024 Gebruikers online: 40
Agenda
Active creations

‘Geen leven zonder krop sla of tros bananen’

Geplaatst op: 4 februari 2019

Als het bekende verhaal van de paplepel op één familie van toepassing is, dan is het wel op de familie De Lange. Nadat Dick het vak leerde van zijn vader, openden hij en zijn vrouw Jannie 50 jaar geleden hun eigen groente- en fruitwinkel in Zwartsluis. Een zaak die hun (schoon)zonen Jacco en Wout sinds 2003 met dezelfde passie runnen. “We kunnen ons geen leven zonder krop sla of tros bananen voorstellen.”

Op tafel ligt een dik rood fotoboek. Eromheen staan drie mannen. Met de grootst mogelijke voorzichtigheid slaan ze de al enigszins vergeelde pagina’s een voor een om. Zwart-witfoto’s, de eerste kleurenprenten, beelden uit het digitale tijdperk. Alles komt voorbij en elke afdruk heeft een eigen verhaal. In anderhalf uur tijd doorlopen Dick, Jacco en Wout hun eigen geschiedenis. Een historie waar de liefde voor versproducten vanaf druipt en die begint op 3 december 1968.

Bekende Sluziger

“Op die datum openden Jannie en ik onze winkel aan het Buitenkwartier in Zwartsluis”, blikt Dick terug. Op aanraden van zijn vader. “Ik kwam uit een gezin van vijf kinderen uit Genemuiden. Een broer en een zus werkten daar al in de groentezaak van pa. Dus ik moest het Zwartewater maar over van hem, haha. Nee, gekheid. Het was een logische stap. Dankzij de ventwagen was ik al bijna een bekende Sluziger.”

Vroeg uit de veren en laat naar bed. Zo kenmerken de eerste tien jaren zich. “Jannie runde de winkel en regelde de financiën. Ik was vooral op pad. ’s Ochtends naar de Betuwe voor fruit, de polder in voor aardappelen en naar Kampen en Friesland voor de groenten. En ’s middags venten in de omliggende dorpen. Hard werken, maar geweldig om elke dag zoveel mensen te spreken.”

Snijmachine onder de trap

Alle inspanningen werpen letterlijk en figuurlijk vruchten af. Om de vraag aan te kunnen, volgt in 1979 een flinke uitbreiding van de winkel. Als klein ventje zag Jacco het allemaal gebeuren. “We kregen ineens een snijmachine voor groente in huis. Die stond onder de trap…” Dick: “We wilden vernieuwen en gingen ook gesneden groente en rauwkost verkopen.”

Al voor hij ’s ochtends naar school in Zwolle vertrok, stond Jacco de groente te snijden en in te pakken. “Dat heb ik tot mijn 18e gedaan. Met plezier hoor. Want van mijn voornemen om vrachtwagenchauffeur te worden, was tegen die tijd niets meer over. Ik koos ervoor om een jaar naar Den Haag te gaan. Ik ging daar werken in een groente- en fruitzaak om de kunst af te kijken.”

Wat de boer niet kent…

Het leverde een heldere toekomstblik op. “Ik overtuigde mijn vader om te investeren in meer snijapparatuur. Gezonde professionele maaltijden samenstellen, zag ik als mooie aanvulling op de werkzaamheden van pa en ma.” Maar al snel ziet Jacco dat hij Sluzigers een drempel over moet helpen. “Wat de boer niet kent, eet hij niet hé! Daarom gaven we de zelfgemaakte maaltijden en salades eerst een poosje gratis weg. Zo ontstond vanzelf vraag naar onze producten.”

Die gouden greep leidt tot nog meer toeloop in de winkel. En dus is er naast Jacco meer versterking nodig. Wout: “Ik had toen net mijn LTS-diploma behaald en wilde als timmerman de bouw in. Kwam mijn vader ineens met de vraag of ik niet bij groenteboer De Lange wilde werken…”

Verliefd op het werk en het zusje

“Ik zwom samen met Wouts vader en dacht: ik probeer het gewoon”, vertelt Dick. Wout: “Na een aantal weken appels inpakken, vrachtwagens laden met de heftruck en groente snijden met Jacco, was ik om. Spijt kreeg ik nooit.” Wout werd niet alleen verliefd op zijn werk, maar ook op Woutske: de zus van Jacco en de dochter van Dick. “Ik bracht haar af en toe naar school in Zwolle. We bleken elkaar toch wel erg leuk te vinden.”

Met Jacco en Wout erbij gaat de ontwikkeling snel. Een verbouwing in 1989 en een flinke renovatie in 1998 vormen het bewijs. Dick: “De maatschappij veranderde. Steeds meer tweeverdieners. Steeds minder mensen thuis. Dat beperkte de ventmogelijkheden. Een aantrekkelijke winkel werd steeds belangrijker.” In die periode zien Jacco en Wout de worsteling van hun (schoon)vader. Jacco: “Mijn vader kon niet hele dagen tussen de vier muren van de winkel leven. Hij moest buiten zijn.”

De tijd tikt door

En dus legde Dick zich toe op de ritjes naar de veiling. Wout: “Maar ook die namen steeds verder af. The Greenery slokte bijna alle veilingen in Nederland op en leverde alleen nog aan grote partijen. We waren aangewezen op groothandels, die zelf hun transporten naar de detailhandel regelden.” Met de introductie van zelfbediening in de winkel en de digitalisering van de administratie stond ook de tijd voor moeder Jannie niet stil.

Dick: “Zo groeiden we vanzelf naar het moment toe om onze winkel definitief over te dragen aan Jacco en Wout.” Die beslissing volgt in 2003 als Dick kampt met trombose in het been. “Het advies van de dokter was duidelijk. Ik moest rustiger aan gaan doen.” Dick en ook Jannie blijven actief in de winkel, maar Jacco en Wout krijgen het stuur in handen. Jacco: “Die overgang ging heel natuurlijk. Na 35 jaar hard werken, waren mijn vader en moeder er ook aan toe om het iets rustiger aan te doen. Ze konden het goed loslaten.”

Beste van Nederland

De kern van de zaak blijft overeind: een goed product voor de juiste prijs en met het beste advies. Maar er verandert wel degelijk iets. Wout: “We stapten over van Stichting Echte Groenteman naar EETidee. Een samenwerking met tien vooruitstrevende winkels in het westen van het land. Daardoor presenteerden we een nog gevarieerder aanbod. En we gingen meedoen aan de verkiezing beste Groenteman van Nederland.”

In 2004, 2005 én 2007 mogen ze zich al de beste groente- en fruitzaak van Noord-Nederland noemen! In 2008 zelfs de beste van Nederland! Jacco: “Een onafhankelijke jury beoordeelde ons op de onderdelen beleving, uitstraling, hygiëne, commercialiteit en klantvriendelijkheid. Een hele mooie erkenning voor ons vakmanschap.” Het leverde ook de maximale driesterrenbeoordeling op in 2016 en 2017! Een keurmerk dat ze nog altijd mogen voeren.

Niet kapot te krijgen

Dick: “Ik heb in al die jaren veel zaken kapot zien gaan. Maar wij zijn steeds overeind gebleven. Met dank aan Jacco en Wout die altijd vernieuwend bleven denken.” Het jaar 2014 vormt daarvoor nog het beste bewijs. Wout: “We stonden voor de keus: rigoureus verbouwen óf verhuizen. We lieten de beste optie onderzoeken en daar kwam uit dat we ons moesten vestigen in het centrum van Zwartsluis.”

Een grotere winkel, meer bereidingsruimte, een betere productpresentatie, extra uitdieping van het assortiment. Jacco: “We richtten de winkel helemaal in naar eigen smaak en wens. Ook qua naam en logo. De Lange werd De Groentemannen. Zo maakten we onze onderneming klaar voor de toekomst.” Een toekomst die nu al gewaarborgd lijkt. Wouts zoon Mark verblijft momenteel in België om in navolging van oom Jacco buitenshuis inspiratie op te doen in een groente- en fruitwinkel.

Bij het 75-jarig jubileum zal ook Mark ongetwijfeld voorbijkomen in het rode fotoboek. Als Dick de laatste bladzijde omslaat, blijkt dat er nog een aantal blanco pagina’s over zijn. Dick met een knipoog: “Ook de vierde generatie krijgt straks weer alle ruimte.”

Gepubliceerd door Robert Jansema
Aquaservice