Van borrelnoot tot foodplein (column Herman Slurink)

Zwartsluis staat aan de vooravond van een evenement waarvan de reikwijdte zich in de toekomst op ongekende wijze zal uitstrekken. Ik durf wel te voorspellen dat dit bijzondere spektakel zich op zijn minst gaat evenaren met de ‘Nationale Sleepbootdagen’ en ‘Zwartsluis Onder Zeil’. We hebben het over het ‘WaterMuzeFestival’, een naam waarvan de vlag de lading volledig dekt.

Bijna 10 jaar geleden hebben Ivo en Alette Eenkhoorn met het organiseren van een kleinschalig en intiem huiskamerconcert een zaad geplant dat langzamerhand is uitgegroeid tot een aanzienlijke boom die zich steeds steviger heeft weten te wortelen binnen het culturele leven in Zwartsluis.

Zoals een beginnend schriel takje zich gaandeweg zijn groei staande moet weten te houden in storm en ontij en daardoor des te steviger zal uitgroeien tot een volwaardige boom, net zo ontwikkelde zich het huiskamerconcert onder de bezielende leiding van Ivo. Een weg via een  reeks goed bezochte en uitverkochte huiskamerconcerten onder de naam ‘Poppodium Zwartsluis’ tot aan de komende derde editie van het ‘WaterMuzeFestival’ dat gezien het programma (zie hiervoor www.watermuzefestival.nl ) de apotheose lijkt te worden van bijna 10 jaar inspanning. Een enthousiast en vasthoudend strijden om te realiseren waarin hij altijd 100% heeft geloofd: een kleinschalig publiek evenement te creëren waarin muziek de metafoor is voor onderlinge saamhorigheid, plezier en geluk. Vrijheid, blijheid. de revival van de gouden FlowerPowertijd… Woodstock in een notendop.

Dat Alette daarin vanaf het begin is meegegaan mag een wonder heten. Ik vergeet nooit dat ene huiskamerconcert van enige jaren geleden welke deze gedreven mensen ten voeten uit typeert:

Ze hadden toen nog twee kids, een baby en een peuter, voor, tijdens en na het concert is alleen je slaapkamer nog privé, het hapje en drankje is als altijd op en top verzorgd. Dan nog het verwelkomen en verzorgen van de artiesten en tot slot het gegeven dat het gezin de volgende morgen vroeg per auto voor een vakantie naar Italië zou vertrekken. Ivo had nog last van zijn rug ook.

Menigeen zal het dun door de broek lopen maar daar was bij dit stel niets van te merken. Dit is pure Liefde voor wat je wilt geven. Gastvrijheid ten top.

Nog zo’n typering: Na afloop van het festival vorig jaar  moest er geld bij hetgeen spanning gaf op het privé vermogen van het gezin….en nog was er geen sprake van opgeven!

Wie Ivo onder werktijd aanspreekt over het festival kan beter een snipperdag nemen. Het is een vat vol enthousiasme en ook nog een duizendpoot op ander sociaal terrein. Zijn gevecht om financiële steun bij diverse overheidsinstanties leken op niets uit te lopen. Zijn retorisch vermogen heeft er uiteindelijk toe geleid dat het VSB fonds, in tegenstelling tot provincie en gemeente, wel positief reageerde en € 3500,– subsidie heeft geschonken om de puntjes op de i te zetten. Daarnaast zijn er gelukkig ook de vele sponsoren die zijn binnen geharkt.

Wellicht dat de aarzelende instanties na het festivalweekend de toegevoegde waarde van dit evenement wel op waarde weet te schatten.

De schitterende en schilderachtige locatie van het ‘Botterhuus’ en het aangrenzende eiland is de perfecte omlijsting voor de vele muzikanten, verhalenvertellers en theatermakers. Dit alles omlijst met diverse eet- en drinkgelegenheden en allerlei kinderactiviteiten van zeilen tot suppen. Kortom: één groot MuzeFestival in de ware zin van het woord! Dit wil je niet missen!

Een pluim voor het hele bestuur en de vrijwilligers die topartiesten hebben gestrikt en een ongekend veelzijdige programma op stapel hebben gezet.

Herman Slurink.