Kamerlid Stieneke Van der Graaf: ‘Er is meer dan de Randstad’

Na haar jeugd in Zwartsluis vertrok Van der Graaf naar Groningen.

Dat Zwartsluis (indirect) goed vertegenwoordigd is in Tweede Kamer, zullen veel Sluzigers niet snel zeggen. Toch is dat wél het geval. Geboren en getogen Sluziger Stieneke van der Graaf zat de afgelopen kabinetsperiode in de Tweede Kamer voor de ChristenUnie. Wat Van der Graaf betreft, plakt ze daar nog zeker vier jaar aan vast.

Ondanks dat ze hier niet meer in het dorp woont, praat Van der Graaf (1984) nog altijd vol enthousiasme over Zwartsluis. Ze groeide hier op, kerkte aan de Zomerdijk en had een bijbaantje bij de toenmalige Readshop aan de Stationsweg. Nog altijd komt ze graag naar haar geboortegrond, iets wat ze naar eigen zeggen ook vaker doet sinds de geboorte van hun dochter die inmiddels bijna twee jaar oud is.

Ook tijdens de ijsdagen voelde Zwartsluis voor haar weer als een warm bad. Ze stapte hier dan op de ijzers om jeugdherinneringen op te halen. “M’n ouders wonen hier in de Moerasbuurt. Zwartsluis was écht een mooi dorp om op te groeien, tijdens het schaatsen komen die herinneringen ook weer naar boven. Vroeger bouwde ik samen met mijn drie jongere broers een vlot en struinden we samen door De Wieden. Prachtig. En we waren lid van de visvereniging.”

Na het ‘zorgeloze’ leven in Zwartsluis en de schoolperiode in Meppel vertrok ze na de eeuwwisseling richting Groningen voor haar studie. Daar studeerde ze Internationaal en Europees recht. Een Leergang Buitenlandse Betrekkingen aan het Instituut Clingendael volgde.

Tijdens haar studiejaren begon ook de politiek haar interesse te wekken. Afkomstig uit een Gereformeerd vrijgemaakt nest, was de keuze voor de ChristenUnie snel gemaakt. Ze raakte betrokken bij de provinciale afdeling van de partij en in 2007 ruilde ze het bestuur van de studentenvereniging in voor een plek op de kandidatenlijst van de provinciale verkiezingen in Groningen. Dat bleek het begin van een carrière in de politiek. “Dankzij voorkeursstemmen kwam ik in de Provinciale Staten van Groningen. Ja, mijn studie liep vertraging op maar politiek ging nu eenmaal voor. Op den duur werd ik er ook fractievoorzitter. Daarnaast liep ik stage bij de Nederlandse Permanente Vertegenwoordiging van de VN in Genève.”

Uit de woorden van Van der Graaf valt op te maken dat een vooraf geplande carrière niet haar ding is. Ze laat zich door Hem leiden. “Ik heb wel altijd ervaren dat er taken op mijn pad worden gelegd en je verantwoordelijkheid moet dragen op de plekken waar je wordt geplaatst. Oog voor je naasten hebben, dichtbij en ver weg, is daarin voor mij erg belangrijk.”

In 2017 stond ze voor de eerste keer op de kieslijst van de Tweede Kamerverkiezingen. De ChristenUnie behaalde vijf zetels waardoor ze net buiten de boot viel. Een flinke meevaller: Carola Schouten stond haar zetel af omdat ze minister werd. “Toen kreeg ik een telefoontje van Gert-Jan (fractievoorzitter, red.) met de vraag of ik in de Tweede Kamerfractie wilde komen. ‘Natuurlijk, ik ben er klaar voor’, zei ik toen.”

Week-in-week-uit van Den Haag naar Groningen reizen heeft ze er graag voor over. “Er zit een diepe overtuiging achter. Ik vind het ontzettend belangrijk dat er een regionaal geluid hoorbaar is in de Tweede Kamer. Dat is ook één van de redenen waarom ik in Groningen ben blijven wonen. Als je niet weet wat in de regio speelt, raak je afgezonderd van hetgeen dat buiten de Randstad gebeurt. De afgelopen jaren heb ik mijn focus onder andere gelegd op de mogelijke sluiting van noordelijke gevangenissen, het veiliger maken van N-wegen en de gevolgen van aardbevingen in Groningen.”

Wat Stieneke betreft, net als in 2017 kandidaat 6 voor de ChristenUnie, zit ze ook de komende vier jaar in de kamer. “De komende week ga ik nog op regiotour door Noordwest-Overijssel in het kader van leefbaarheid in kleinere kernen buiten de randstand. Uiteindelijk hoop ik dan, net als mijn collega-kamerleden, opnieuw het vertrouwen te krijgen van de kiezer. De Kamer is voor mij geen doel op zich, naar een belangrijk middel om te strijden voor meer rechtvaardigheid.”