28 maart 2024 Gebruikers online: 27
Agenda
Active creations

NVVH op de fiets naar Japan

Geplaatst op: 5 oktober 2021

(Ingezonden) Maandagavond was weer de maandelijkse bijeenkomst van vrouwennetwerk NVVH in hotel Zwartewater. Bij de ingang was er de Coronacheck en gelukkig mocht iedereen naar binnen. De zaal was helemaal vol, er moesten stoelen bijgezet worden, er waren zelfs 2 nieuwe leden.

Vorige maand werden jubilarissen gehuldigd, Meintje  Gietema was 50 jaar lid, ze was vorige mand nog op vakantie en dus kreeg ze nu een bos bloemen en een mooie pen.

Gerda Marsman kwam de dames vertellen over haar fietstocht door Japan. Ze had haar fiets zelfs meegenomen. Ze voelt zich nog goed genoeg om op een normale fiets te rijden en geen elektrische fiets. Gerda rijdt op een herenfiets , dat is veilig want dan denken de mensen dat er een man in de tent ligt te slapen en geen vrouw.

Ze fietst zonder navigatie en zonder telefoon, er is een landkaart op het stuur van haar fiets en als het moet is er altijd wel ergens een internetcafé. Er zitten extra grote banden op de fiets, hoe groter de banden, hoe minder je hoeft te trappen. Er zitten 27 versnellingen op. Voorop de fiets is een tas gevuld met dagelijkse dingen zoals een appel en haar fototoestel. Ook aan de voorkant van de fiets hangen 2 tassen met wat setjes kleding en regenkleding. Achterop de fiets zijn nog eens 2 tassen, in de ene tas zit eten met kookspullen en in de andere toiletartikelen en een mapje met verzekeringspapieren, paspoort, dagboekje en een kaart met de meest voorkomende diersoorten van het land wat heel handig kan zijn. Gerda heeft haar tent en slaapzak achter op de bagagedrager van haar fiets.

Het water van de beken en rivieren is haar badkamer, ze gaat in het water staan met haar kleren aan, wrijft met een stuk zeep over haar kleren, dan trekt ze haar kleren uit, spoelt ze schoon en daarna gaat ze zichzelf wassen.

Ze eet van een kampvuur met 1 gasflesje en kleine pannetjes. ’s Nachts plassen doet ze in de tent, in een klein potje omdat het ’s nachts te gevaarlijk is om de tent uit te gaan.

Gerda is nog net voor de Corona begon naar Japan geweest. Ze kent de taal niet, als de mensen haar niet begrepen zeiden ze helemaal niets want ze wisten dan niet hoe het te zeggen maar toch probeerde Gerda dan wel het gesprek aan te gaan. Ze ging met het vliegtuig naar Japan en daar trok ze met haar fiets verder. Japan is heel boeddhistisch dus heeft heel veel tempels gezien. Ze heeft vaak langs een rivier met haar tent gestaan, officieel mag dat niet maar de Japanners vinden het niet netjes om nee te zeggen. Ze maakt ook vaak selfies van haarzelf, zo staat ze zelf ook nog op de foto. Als het regent slaapt ze weleens in haar tent in een gebouw, dat is lekker droog. Soms ging ze dan in een hotel slapen. Een hostel kost 22 euro, er is alleen een slaapgedeelte en de rest moest je allemaal delen.

Soms was ze verdwaald, dan vroeg ze de wegen als dat niet lukte, ook niet met gebarentaal, trok ze gewoon verder en ging ze door, ze kwam heus wel een keer thuis. Buigen doen ze daar ook veel, dat gebeurt in gradaties, voor belangrijke mensen buig je dieper.

Gerda wilde graag naar Mount Fiji, aan de rand van de berg zijn ijsgrotten, het was daarbinnen  -5 graden, op de berg zag ze een eencellig plantje, het had geen kleur, het was doorzichtig wit. Vanaf Tokyo zag ze de berg al staan hoewel Tokyo 112 kilometer ver weg lag.

Deze reis duurde 2 ½ maand en ze had 3249 kilometer gereden. Gerda wil een keer naar Mongolië, daar wilde ze al eerder naartoe maar door de Corona lukte dat niet.

Na afloop van het zeer interessante verhaal kreeg Gerda een bos mooie bloemen van de voorzitter.

Gepubliceerd door Robert Jansema
Aquaservice