Bezint eer ge begint (column Herman Slurink)

“Maak bezwaar tegen de komst van enorme windmolens aan de rand van Zwartsluis nu het nog kan.” Zo ongeveer klonk vorige week een laatste noodkreet middels een advertentie op de achterpagina van het Zwartsluizer Reclameblad. Hieraan vooraf ging via deze krant een oproep uit van Stichting Fortresse, De Sluuspoort en de Ondernemerskring om een petitie te ondertekenen of zelf schriftelijk bezwaar in te dienen bij de gemeente Zwartewaterland tegen de komst van deze giganten.

Aangestoken door deze oproep, publiceerde ik via Facebook de brief die ik op 6 februari 2022 naar de gemeente had verzonden als reactie op het voornemen 5 gigantische windmolens te plaatsen aan de rand van het industrieterrein van Zwartsluis. In een mum van tijd werd deze post bijna 100 maal gedeeld en kwamen diverse initiatieven los waaronder te gaan flyeren langs deuren.

In diezelfde week organiseerde plaatselijk ondernemer Geert Terwel een helikopter die om half tien ’s avond op 220 meter hoogte een rondje boven Zwartsluis vloog om zo aanschouwelijk te maken wat voor impact deze gedrochten hebben om de omgeving.

Omdat al deze activiteiten plaatsvonden midden in de bouwvak en veel Sluzigers en Zwartewaterlanders op vakantie waren zijn al deze emoties deels aan hun neus voorbij gegaan.

Daarom mijn schrijven als een allerlaatste oproep aan de inwoners van Zwartsluis én Zwartewaterland om deze week nog een bezwaarschrift in te dienen bij de Gemeente Zwartewaterland of de petitie te ondertekenen.

Het zal weinig lezers zijn ontgaan dat ik middels woord en beeld een diepe verbondenheid voel met de natuur in de Kop van Overijssel. In de afgelopen week ben ik vrijwel iedere dag ruim voor zonsopgang op pad gegaan om midden tussen de koeien te staan en de zon te zien opkomen. Ik wilde tot in mijn diepste vezels de ochtendstond voelen en beleven, de natuur ervaren, omhuld worden door nevel. Ontroerd worden door verstilde schoonheid en dit met iedereen delen. Ik wil ogen openen voor het gevaar dat ondergronds voortwoekert en dat velen voelen maar er de woorden niet voor vinden. De weergoden gaven mij alle gelegenheid daartoe.

Waarom die inspanning, waarom al die moeite?? Omdat ik bang ben dat al deze schoonheid, al deze rustgevende verstilling, al deze sferen die dienen als balsem voor de beschadigde ziel voorgoed verdwijnen met de komst van deze 220 meter hoge klapwiekende reuzen met hun rode knipperlichten.

Deze 5 giganten kunnen we als metafoor zien voor een paniekerig en ondoordacht  politiek beleid dat veel verder gaat dan zorgen om de burger en het klimaat en juist het tegenovergestelde veroorzaakt.

Zij staan symbool voor het lot van de boer, de visser, de kleine middenstander en het ‘volk’, de burger. Bekijk daarom de foto’s nog eens goed, laat de sfeer tot in de diepste vezels doordringen, stel ze voor ogen zonder koeien en met windmolens als achtergrond en maak alsnog bezwaar nu het nog kan. Een klik op de link en je voedt de hoop om het tij te keren.

Onderstaand nogmaals mijn schrijven dat op 6 februari werd verzonden als reactie op het voornemen van de gemeente Zwartewaterland om 5 windmolens te plaatsen.

Meer dan 200 meter (!!!!) hoge windmolens midden in één van de mooiste natuurgebieden van Europa. Dat is bijna 6 x keer de hoogte van de Gereformeerde kerk van Zwartsluis. In Brussel heeft men al beslist dat deze molens er moéten komen zonder dat dit ook maar aan iemand werd gevraagd. Gemeenten hebben het beleid maar uit te voeren en er is geen weg terug. Ook moeten de koeien als ‘grote vervuilers’ (?) verdwijnen uit het weidelandschap en plaats maken voor enorme velden vol zonnepanelen waaronder geen leven meer mogelijk is. Hoezo democratie? Hoezo bescherming natuur?

Wij moeten massaal van het gas af terwijl in omringende landen juist gas weer een bron van energie wordt. Waarom die ongekende dwang en waarom geen weg terug? Haast is doorgaans een slechte raadgever. Onder het mom van het redden van de aarde en daarmee verbonden de natuur en onze leefomgeving moet de zee en het land volgebouwd worden met deze buitenproportioneel hoge windmolens en kapt men als gekken onze bossen om de bioindustrie te voeden. De wereld op zijn kop en iedereen lijkt ziende blind en laat het gebeuren.

Het wordt steeds duidelijker dat het kosten/baten verhaal voor discussie vatbaar is. En dan hebben we het nog niet over de vogels die uit de lucht gemept worden, het lawaai dat wordt geproduceerd en de trillingen onder de grond. In zee raken vissen gedesoriënteerd door de enorme reikwijdte van de trillingen via geleiding onder water. Wat zijn de gevolgen voor ons waterrijke gebied?

Waarom die paniek en dwang en wordt ons niet wat meer tijd gegund met het bedenken van goedkopere en minder natuurbelastende mogelijkheden? Het zal me niet verbazen dat binnen tien jaar alternatieven worden aangeboden door bijv. energieopwekking middels de kracht van eb en vloed, of door toch te investeren in een kerncentrale, de mogelijkheden van waterstof en wat al niet meer.

Waarom moeten weilanden dienen als zonnepaneelvelden terwijl de daken van grote fabriekshallen een prima alternatief kunnen zijn?

Nu al zie je dat steeds meer gemeenten gaan twijfelen of er niet meer kritisch gekeken moet worden naar de dwangbevelen vanuit Brussel of VN. Er is namelijk vooraf al fors geïnvesteerd in al die windmolens en gigantische subsidiebedragen zijn al uitgekeerd aan bedrijven die deze produceren. Een weg terug is gezichtsverlies en kost zogenaamd vele banen. Dat we straks geen horizon meer kunnen waarnemen is kennelijk ondergeschikt.

Men voert de angst op alsof de aarde binnen korte tijd zal vergaan om zo de ideeën, die mijns inziens juist haaks staan op het behoud van de aarde en natuur, er door te drukken. Men waarschuwt voor het afval van kerncentrales, wat nu minder belastend is dan 40 jaar geleden, maar vergeet het onvernietigbare en levensgevaarlijke afval van het materiaal waarmee windmolens worden geproduceerd…en dat is vele malen meer belastend!!

Als deze plannen doorgaan kunnen we in die heerlijke geestversterkende vrije ruimte van Zwartewaterland geen wandeling meer maken zonder die alle aandacht trekkende blik op de 160 meter hoge windmolens. Ziekmakend. Mens…bezint eer gij begint… Het zou doodzonde zijn wanneer over tien jaar blijkt dat deze vernietiging van het kostbare landschap in de Kop van Overijssel niet nodig bleek te zijn. We kunnen tot die tijd nog wel even vooruit met de voorraad gas.

Herman Slurink