Leve de boerenliefde! (column Teunie Rijfkogel)

Zondagavond, 20.25: drie miljoen mensen zitten traditiegetrouw aan de buis gekluisterd. Het vrijgezelle vrouwelijke deel daarvan ongetwijfeld met klamme handen en een verwachtingsvol hart. Dit kan natuurlijk maar één ding betekenen: Boer Zoekt Vrouw is weer begonnen. Als boerendochter, fervent liefhebber van de agrarische sector en grote fan van het programma kan ik hier uiteraard niet klakkeloos aan voorbijgaan. En echt waar: het belooft wederom een fantastisch seizoen te worden. Laat die boeren maar komen!

BZV gaat dit seizoen voor de tweede keer internationaal en dit betekent beelden van paradijselijke oorden waar menige vrouw graag haar vakantie zou doorbrengen. Maar wat nou als je als een blok valt voor één van die boeren, je al je angsten opzij schuift en besluit te schrijven? Waar beland je dan? Is het in Texas bij de goedmoedige Olke die een melkveebedrijf met 1400 koeien runt en een vrouw liever in de ogen kijkt dan haar berichtjes stuurt? Of is het in Frankrijk bij de oerdegelijke taartenbakkende Herman met zijn keurig opzij gekamde haar, die nog geen flauw idee heeft hoe hij het met een vrouw moet aanpakken, maar wel graag een blaasduetje met haar zou doen in de tuin? Of is het toch Canada, waar Riks wacht op een vrouw die de eenzaamheid in huis komt verdrijven en voor haar graag een extra hamburger bakt? Keus genoeg, maar misschien vind je dit allemaal niks en vertrek je liever naar Roemenië, waar je samen met de grootsdenkende David de levenloze varkensstallen opkalefatert en ’s avonds bij een goed glas wijn naar hartenlust pruimpjes eet. Het zou allemaal maar zo kunnen, maar iedereen die heeft gekeken weet dat het dit seizoen eigenlijk maar om één boer draait.

Zijn naam is Marc, 37 jaar en gezegend met de looks van David Beckham. Na het zien van deze boer heeft zeker de helft van alle getrouwde vrouwen in gedachten haar huwelijk al verbroken en zit al in het vliegtuig richting het zonovergoten Zambia. Op weg naar Marc met zijn enorme tilapiakwekerij en huis met fenomenaal uitzicht over het Kariba-meer. En alsof dit nog niet genoeg redenen zijn om deze blonde hunk te schrijven: Marc houdt van honden en katten en kan ook nog eens voortreffelijk koken. Pas alleen wel op dat je hem niet afleidt bij zijn culinaire voorbereidingen, want dan snijdt hij de meloen in blokjes in plaats van repen en wordt hij zelfs een beetje verlegen. Wat hij in een vrouw zoekt? Niet zoveel eigenlijk. Het enige wat je er vermoedelijk voor hoeft te doen is zijn hart veroveren en hem eens bij zijn vissen vandaan te sleuren.

Ik weet zeker dat Boer Zoekt Vrouw dit winter weer tot de programma’s met de beste kijkcijfers zal horen. BZV is geen uitgekauwd programma dat draait om boeren met een flinke contactstoornis. Het zijn gewoon (zij het soms wat bijzondere) boeren die, om wat voor reden dan ook, nog niet de liefde van hun leven hebben gevonden. En ja, soms hebben ze even een duwtje in de rug nodig. Maar BZV is hip. Elk seizoen weer gooien vrouwen al hun charmes in de strijd om het hart van hun droomboer te veroveren. Ze raken in de ban van de typische boerennuchterheid, van de passie waarmee ze hun beroep uitoefenen en 24/7 voor hun dieren klaarstaan, de gespierde lichamen, de eenvoudige maar oprechte manier waarop ze hun liefde laten blijken en de algehele romantiek van het platteland. Boeren zijn hot, maar dat wist ik natuurlijk allang.

Leve de boerenliefde!