ChristenUnie wil het gesprek aan met jongeren

Zaterdagmiddag stond de Sluuspoort in het teken van politiek. Stieneke van der Graaf, oud-Sluziger en Tweede Kamer-lid namens de ChristenUnie, bezocht Zwartsluis om met jongeren uit Zwartewaterland in gesprek te gaan. Ook de leden van ChristenUnie Zwartewaterland, jongerenwerkers en vertegenwoordigers vanuit diverse kerkenraden waren hierbij aanwezig. Met elkaar werd gezocht naar ideeën om jongeren meer te betrekken bij de politiek. 

Allereerst vertelt Van der Graaf hoe zij is opgegroeid en de politiek in is gerold. “Tot mijn zeventiende heb ik in Zwartsluis gewoond. Ik had een moeder die politiek actief was en zo is mijn interesse erin ontstaan. Op jonge leeftijd kreeg ik al mee dat het belangrijk is te weten wat er speelt in je omgeving. Ik vraag mezelf dan ook altijd af: waar kun je het verschil maken in het leven van mensen? Wat ik onder andere belangrijk vind is dat we opkomen voor boeren. De agrarische sector is een sector die we moeten koesteren. Zo zijn we vanmiddag bij Weidevol geweest en vorig jaar bij Den Uyl.”

Van der Graaf vindt het ook belangrijk dat jongeren meedenken over de toekomst van de gemeente, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Er wordt haar dan ook de vraag gesteld hoe het voor haar was om al zo jong politiek actief te zijn. Van der Graaf: “Op mijn 22ste was ik al kandidaat voor de Provinciale Staten. Mensen vroegen me letterlijk: ‘Waarom doe je dit??’ Enerzijds een terechte vraag want, vergeef me deze uitspraak, er zitten vooral mannen van 55+. Maar het is belangrijk dat jongere mensen ook meedenken over politieke vraagstukken en vanuit dat perspectief gezien is het goed dat ik er al was. En – lachend – het is allemaal goedgekomen. Inmiddels kan ik ook zeggen dat er steeds meer twintigers zijn die een rol willen spelen in de politiek, maar dat moeten er nog meer worden.”

Om hierop in te haken laat Wouter Schra – een jonge inwoner uit Hasselt – een presentatie zien namens de groep kerkelijke jongeren die jaarlijks naar Roemenië gaat om de Roma-gemeenschap hulp te bieden. Hij vertelt over de 95,8% Roemenen die in armoede leven onder een regering waar veel corruptie aanwezig is en waar discriminatie geen uitzondering is. Met een groep van 15 jongeren zijn zij afgelopen jaar naar Roemenië geweest om de Roma’s te helpen om te voorzien in primaire levensbehoeften. Van der Graaf vraagt hen of ze anders naar Nederland zijn gaan kijken nadat ze terugkwamen en dat blijkt inderdaad het geval te zijn. De jongeren geven aan dat het eigenlijk niet te vergelijken is, maar dat je ook beseft dat je het in Nederland ontzettend goed hebt. Er werd geopperd dat alle jongeren eigenlijk verplicht een week naar Roemenië of een ander arm land zouden moeten, zodat ze zich bewust worden van hoe andere mensen leven.

Na de presentatie gaat men dieper in op de rol van de ChristenUnie binnen de gemeente. “Zijn wij er genoeg voor jullie?” was de vraag vanuit de CU. “Tijdens campagnes wel…” is het antwoord van één de jongeren, “maar eerlijk gezegd zie ik weinig van jullie buiten de campagnes om.” Ook wordt opgemerkt dat datgene waar de CU voor staat, niet meteen terug te zien is binnen de gemeente. Want wat doet de CU nu eigenlijk in Zwartewaterland? Op welke manier maken zij het verschil ten opzichte van andere partijen? En waar kunnen mensen aankloppen als zij hulp nodig hebben? Het is een punt waar de partij meer mee wil doen. Zo merkt Tamme Spoelstra op dat jongeren niet goed via de kranten te bereiken zijn: “We moeten op zoek naar andere communicatiekanalen.” De jongeren zelf geven aan dat zij het fijn zouden vinden als er niet alleen óver hen beslist zou worden, maar mét hen. Iets waar de partijleden zich helemaal in kunnen vinden. De conclusie is dat de partij in de toekomst langs wil gaan bij de jongeren, bijvoorbeeld in de SOOS. “We kunnen wel inloopavonden organiseren waar jongeren heen kunnen, maar zeg nou zelf, daar zou veel te weinig gebruik van worden gemaakt. Het is veel effectiever om hen op te zoeken en bij wijze van spreken onder het genot van een biertje te praten over wat er leeft onder jongeren.”

Goede voornemens, die nu in werkelijk gebracht moeten worden. En dat is waar de CU zich voor wil inzetten. “Maar,” zo stelt een van de partijleden, “onthoud wel dit: we hebben in Zwartewaterland jaarlijks zo’n 30 miljoen te verdelen. Alles gaat over geld en we moeten keuzes maken waar we dat aan uitgeven. We kunnen wel veel willen en er is ook zeker veel mogelijk, maar niet alles kunnen we verwezenlijken. Wat bij onze partij in ieder geval voorop staat is dat we ons hard maken voor mensen die zelf niet in staat zijn om bij ons aan tafel te gaan zitten en in gesprek te gaan. De mensen die hulp nodig hebben, die zoeken we op. We willen er voor hen zijn, want zij hebben dat misschien wel het hardst nodig van ons allemaal.”