Schaakuitslagen

Na een kortstondige ziekte overlijdt de Nederlandse wielrenner Piet van Est op 17 oktober 1991, 26  jaar geleden, op 57-jarige leeftijd. De jongere broer van Wim van Est trad in het profpeloton altijd als knecht op. In 1957 maakte hij zijn Tourdebuut en hij deed dat niet onverdienstelijk met een 32e plaats in het eindklassement. De ‘roodharige Piet van Est’, wiens bijnaam De Vuurbal was, fietste in zijn tienjarige profloopbaan een respectabele erelijst bijeen. Zo won hij in 1958 de Ronde van Nederland en eindigde hij in 1961 als vierde in de klassieker Luik-Bastenaken-Luik. In 1964 won hij nog de Belgische semi-klassieker Dwars door België. Piet van Est (11 augustus 1934) startte maar liefst zeven keer in de Tour de France.

Niettemin opende Jan Wiers, zelf groot liefhebber van het wielrennen, tegen Ebo Bos, die zelf ook nog wel eens ‘eindje fietst’. Jan maakte op de 11e zet een foutje en kwam Ebo een pion voor te staan. Ebo had in het begin van de partij het initiatief maar gaf dit al vrij snel aan Jan. Misschien kwam het wel door De Vuurbal, aan wie hij steeds moest denken, of moest hij nog steeds warm draaien……Door een betere ontwikkeling van stukken en de enorme druk op de stelling van Ebo was er voor hem geen houden en keren meer aan en gaf op.

Teun Troost trof Henrik Jordan. Teun opende met e4 en op de 10e zet werden de paardjes en lopers geruild en hierdoor verloor Henrik een pionnetje. Gaande de partij ontstond er op de 24e zet een gedwongen torenruil waardoor Henrik wederom een pionnetje van het schaakbord zag verdwijnen. Henrik was er niet helemaal bij en misschien kwam dat wel door ‘roodharige Piet van Est’ voor wie hij een enorm respect had. Even later gaf Henrik op.

Harm de Jong nam het tegen Jaap Russchen op. Nadat beide spelers voorzichtig hadden geopend ging Harm in de fout en deed Jaap een paard cadeau. Jaap dacht vervolgens de buit al binnen te hebben maar Harm ging er toen pas goed voor zitten en maakte het Jaap nog behoorlijk lastig. Na een lange strijd ging Harm uiteindelijk toch mat. Wim Jurgens ontmoette Willem-Pieter v.d. Berg. In een spannende partij was het Willem-Pieter die iets beter uit de opening kwam en wist een pionnetje van Wim af te snoepen. In  het middenspel deed zich een interessante stelling voor waarbij beide spelers zich geen foutje konden permiteren en hun ‘schaakkop’ er goed moesten bij houden. Uiteindelijkwerd remise een feit waar beiden zich goed in konden vinden.

“Hoe meer zotheden een mens begaat, des te gelukkiger is hij”

Erasmus

Nederlands humanist en filosoof

Leefde van: 1469-1536 Kijk ook eens bij: www.svhetzwartewater.nl