‘Plasdras’ in de polder trekt weidevogels aan

Drie ‘plasdras’-locaties in de Barsbekerbinnenpolder zijn aantoonbaar in trek bij weidevogels. Het verhogen van de waterstand op deze plekken is een van de manieren waarmee Natuurmonumenten de polder geschikter voor weidevogels wil maken. “Prachtig om te zien dat ook agrariërs enthousiast zijn”, zegt Rosalie Martens van Natuurmonumenten.

Zij staat op een waterkoude wintermiddag in de polder tussen Zwartsluis, Belt-Schutsloot en de dijk Oppen Swolle. Bij de plasdras van weidevogelboer Spans, eigenaar van Weidevol, kijkt ze uit over het vlakke landschap met een eeuwenoude geschiedenis. In de polder holde het aantal weidevogels jarenlang achteruit, zoals bijna overal in Nederland. Samen met de agrariërs hoopt Natuurmonumenten dat proces hier een halt toe te roepen. Spans richtte twee jaar geleden een plasdras in, dit jaar volgden twee collega’s.

De resultaten zijn hoopvol, laat Martens zien op een overzichtskaartje met daarop de cijfers van de vogeltellingen van het afgelopen jaar. “Het gaat mondjesmaat vooruit in deze polder: alle weidevogelsoorten zijn minimaal gelijk gebleven en een aantal is gestegen ten opzichte van drie jaar geleden toen het aantal weidevogels achteruit holde. Heel mooi is bijvoorbeeld dat het aantal veldleeuweriken en tureluurs stijgt. Alleen met de kievit gaat het op deze plek minder goed, maar dat is een soort die waarbij de landelijke trend ook negatief is”, vertelt Martens.

Plasdras zetten van een gebied is geen tovermiddel, zegt de boswachter. Het is een ‘extra maatregel’ die desondanks vaak veel resultaten heeft. “Op meerdere locaties in De Wieden hebben we plasdras-plekken ingericht en we zien overal dat daar vogels op afkomen. Maar alleen plasdras is niet voldoende: je moet bijvoorbeeld ook zorgen dat de weidevogels direct in de buurt aan voedsel kunnen komen”, legt Martens uit. Jonge weidevogels eten insecten die tussen de kruidenrijke vegetaties zitten. Dat betekent onder meer dat het gras structuurrijk en niet te hoog moet zijn, zodat jonge kuikens ook daadwerkelijk hun maaltijd kunnen bereiken.

De boswachter is blij met het enthousiasme van de agrariërs in de polder. “Twee boeren hebben op eigen initiatief een plasdras ingericht. Ze zijn zeer betrokken bij de weidevogels en vragen regelmatig naar de tellingen. Dat is heel mooi om te zien”, zegt Martens. De komende jaren hoopt Natuurmonumenten in de Barsbekerbinnenpolder nog meer resultaten te bereiken.

Over de polderweggetjes rijdt ondertussen een auto met een camera van imposant formaat op de passagierstoel. De automobilist hoopt ongetwijfeld op een glimp van een de zeearenden van het Vogeleilanden die regelmatig over vliegen in de polder. Een groot gevaar voor de weidevogels is die grootste roofvogel in Nederland overigens niet. De zeearend richt zijn vizier eerder op dieren met meer vlees op de botten.