Chauffeur Rienk roept op: ‘Zet containers verder uit elkaar’

Terwijl menig Sluziger nog op één oor ligt, komt Rienk Huizenga het dorp al binnen met een meterslange vrachtwagen. Donderdag is het tijd om het groente- fruit- en tuinafval bij de Sluzigers op te halen.

Het is rond 07.00 uur als Rienk met een lege vrachtwagen Zwartsluis binnenrijdt. Eerder die ochtend was hij al in Zwolle om de auto op te halen. “Stap maar in. Dan maken we een rondje”, roept Rienk vanuit de auto. “Dan kun je eens even zien hoe het er aan toe gaat.”

Huizenga rijdt de vrachtwagen de Baanstraat in en ziet in de verte zijn eerste verschrikking al staan: “Kijk, daar staat een bak achter een paaltje. Dat is natuurlijk niet handig. En de bewoners hebben alle bakken strak tegen elkaar gezet. Voor ons is het prettig als er een stoeptegel, dus dertig centimeter, tussen zit. Nu staan ze te dicht op elkaar en dienen ze verplaatst te worden, anders kan de grijper er niet tussen.” Hij klimt uit de cabine en zet de groencontainers verder uit elkaar.

Het is eigenlijk niet de bedoeling dat de chauffeur de auto uit hoeft. De vuilniswagens zijn zo modern, dat een medewerker ze alleen kan bemannen. Vanuit de bestuurderspositie kun je namelijk ook de grijper bedienen die containers oppakt en leegt. Via camerasystemen rondom de auto kan Huizenga alles in de gaten houden. “Je kan lekker doorwerken als je alleen bent, maar de gezelligheid met collega’s mis ik wel. Leuk ouwehoeren zit er niet in onderweg, behalve in de pauze.”

Onderweg dienen zich de nodige obstakels aan. De vrachtwagen moet de hoek om bij café De Sluus maar dat blijkt wel even een klusje. Weer springt Huizenga uit de cabine: “Even de parasollen inklappen, dan kunnen we weer verder.” Enkele ogenblikken later zit hij weer achter het stuur: “Goed voor lijn hè? Af en toe even de auto uit. Al is het natuurlijk mooier als je in één keer door zou kunnen karren.”

Inmiddels zetten veel mensen de container weer tijdig aan de weg. “Maar dat was aan het begin van die pandemie wel anders. Mensen werkten thuis en sliepen langer uit. Dan hoorden ze mij aankomen, maar waren ze vergeten de container aan de weg te zetten s’morgens vroeg. Het gebeurde regelmatig dat je ze dan in hun ondergoed naar buiten zag hollen met de container achter zich aan”, zegt hij lachend.

Donderdagochtend leegt hij ongeveer twee bakken per minuut. “Op een dag doe ik er ongeveer 1000. Maar dat verschilt ook maar net waar je bent. Aan de Zomerdijk kun je per uur gemiddeld minder bakken legen dan in de Vogelbuurt. Mijn collega zit vandaag in Hasselt. Vlak voor twaalven rijden we naar Zwolle om de eerste lading te legen en een boterham te eten. Dan volgt na de lunch onze tweede ronde. Nee, het is allang niet meer zoals vroeger. Je moet in je eentje namelijk én op het verkeer letten én de grijper bedienen die containers leegt. Dat vraagt om concentratie.”

Tot slot wil Rienk het de Sluzigers nog eens op het hart drukken om één tegel afstand te houden tussen de containers. Dat bespaart de chauffeurs tijd én verkleint de kans dat een container na het legen omvalt.