Van mooiste plekje Dikkersstraat naar de oude bieb

Joop en Eefje Joosten verlaten na 39 jaar het ‘mooiste plekje van de Dikkersstraat’. Dat was destijds na een loopbaan als binnenvaartschipper hun eerste woning aan de wal. Binnenkort verhuizen ze naar één van de twaalf appartementen die de gebroeders Terwel in het voormalige Kulturhus aan de Purperreigerlaan realiseerden.

“Mijn grootvader was binnenvaartschipper, mijn vader was binnenvaartschipper en ik was dus binnenvaartschipper…”, begint Joop Joosten over zijn werkzame leven. “We voeren vooral grint en kalkmergel van Limburg naar Friesland. Vanwege mijn gezondheid moesten we daar destijds mee stoppen. Toen kreeg ik de kans om kapitein van een rondvaartboot te worden en kozen we voor Zwartsluis.”

Daar woonde familie van Eefje en bovendien legde het paar al regelmatig het schip aan in Zwartsluis. “In 1981 konden we het huis aan de Dikkersstraat huren. Kopen zat er vanwege de woningnood toen niet in. Later konden we het huis overnemen van de woningstichting. We hebben hier altijd met plezier gewoond, onder meer omdat we op de werf keken, zodat we altijd contact met de scheepvaart hadden. Ook het schuurtje waar ik lekker kon klussen, was ideaal.”

Lang genoten ze ook van de grote tuin, maar die begon de laatste tijd een struikelblok te worden. “Het werk daaraan werd ons wat te veel. Ondanks dat we hier nog steeds met veel plezier wonen, moesten we een keuze maken. We zijn de tachtig gepasseerd. Toen kwamen de appartementen aan de Purperreigerlaan op ons pad: we hebben daar een eigen voordeur, vrij uitzicht op de straat en we zitten dichtbij het dorp. Ondanks dat het een afscheid met gemengde gevoelen is, past dat appartement wel goed bij ons.”

De geliefde woning aan de Dikkersstraat waren ze snel kwijt. “Iedereen zei: die ben je zo kwijt. Nou, dat is ook uitgekomen. Binnen een week hadden we zeven kijkers en was de woning verkocht. Net als wij destijds aan starters op de woningmarkt. We zijn blij met de hulp en werkwijze van Bonthuis Vaartjes en kijken nu uit naar de volgende stap. En we zijn dankbaar dat we die nog met zijn tweeën mogen zetten.”