Allemansvriend Albert Kisjes met pensioen

Kisjes (l) geeft Atze ten Klooster een ferme handdruk. (Fotoserie: Henk Kuik)

Het is misschien wel de Sluziger die op een dag het vaakst zijn hand opsteekt: Albert Kisjes. Velen kennen de vriendelijke zestiger die tientallen jaren in zijn gele busje door Zwartsluis reed en er voor zorgde dat het dorp er netjes bij lag. In al die jaren heeft hij meer dan 12 burgemeesters ‘versleten’.

Vandaag had Kisjes (66) zijn allerlaatste werkdag. Die begon vanmorgen al met koffie en gebak. Er moesten daarna nog wat strepen worden getrokken bij een invalidenparkeerplaats, maar verder stond zijn dag grotendeels in het teken van het afscheid. Vanmiddag kon hij rekenen op een borrel met (oud-)collega’s en zijn familie.

Albert begon zijn werkzame leven bij de firma Buisman, welbekend van de koffie-aroma. “Daar moest ik lepeltjes in de blikjes Buisman duwen. Maar dat vond ik niet zo veel aan, na drie maanden hield ik het voor gezien. Mijn overbuurman was stratenmaker hij zocht destijds een opperman. Vervolgens ben ik in 1978 als stratenmaker in dienst getreden bij de toenmalige gemeente Zwartsluis”, vertelt Kisjes over zijn beginjaren.

Al in het eerste jaar bij de gemeentelijke buitendienst kwam hij voor een grote uitdaging te staan. “In de winter van ’78’-’79 hadden we in Zwartsluis sneeuwduinen van twee meter hoog en hebben we dagenlang sneeuw moeten ruimen met shovels. Dat soort dingen blijven je natuurlijk bij”, zegt Albert.

Ondanks een hernia, waardoor hij tijdelijk moest stoppen als stratenmaker en aan de slag ging in de plantsoenendienst, heeft hij al die 43 jaar veel plezier gehad in zijn werk. “Ik ben nooit met tegenzin naar het werk gegaan en dat komt mede door mijn gezellige collega’s. We hebben al die jaren prettig samengewerkt hier in het dorp. Stiekem moet ik bekennen dat ik nog wel even door had willen werken, maar aan alles komt een eind.”

Als hem wordt gevraagd naar de hoogtepunten tijdens zijn jaren bij de gemeente noemt hij de werkzaamheden aan het Oude Diep. “Aan de weg van de jachthaven naar Van Dijk Banket was het altijd een rommeltje. We hebben die hoge struiken flink ingekort zodat het er weer netjes bij staat. Altijd als ik er langs rijd, ben ik daar nog wel een beetje trots op”, zegt Albert.

Wat Kisjes met zijn vrije dagen gaat doen, weet hij nog niet. “Moeilijk om in te schatten. Maar volgens mij maken onze kinderen zich er drukker om dan ik”, lacht hij. Donderdag neemt Albert officieel afscheid met een feestje in De Blizzard. Daarna is het de beurt aan Henri van der Klogt, hij neemt de taken van de pensionado over.