Zwartsluis houdt herinnering aan At Blei levend

Anderhalf jaar na het overlijden van Atse Cornelis Blei werd een herinneringsdienst aan hem gewijd in de Hervormde Kerk. Familie, vrienden, zakelijke relaties, kennissen en bestuursleden van Sluziger verenigingen kwamen naar de dienst om gezamenlijk stil te staan bij het leven van Blei. Vanwege de maatregelen rondom de pandemie kon een grote bijeenkomst in de kerk niet eerder worden gehouden.

“De dagen na het overlijden van Atse, op 16 november 2020, gonsde het bericht door het dorp. Zijn dorp, welteverstaan. Want Zwartsluis lag hem na aan het hart. Om gezamenlijk stil te staan bij het leven van At, hebben we deze bijeenkomst georganiseerd in de Hervormde Kerk. Dit was zijn kerk, al van jongs af aan kwam hij hier. Het was dan ook zijn laatste wens om de dienst hier te houden”, zegt Anja Bos zaterdagochtend. Ze leidt de bijeenkomst. Naast haar staan grote boeketten met tal van verschillende bloemen. Iedere aanwezige mocht voorafgaand aan de dienst een bloem in de vaas zetten. Al die bloemen brengt de familie zaterdag later naar het graf.

Atze werd aan het einde van de Tweede Wereldoorlog, in januari 1945, geboren in Zwartsluis. Na zijn diensttijd verliet hij zijn geboortegrond om de wereld over te reizen. Hij werkte in de Amerikaanse export, bedacht reclamecampagnes in Zwitserland en werkte vijf jaar in een Spaans hotel. Nadat hij weer in Zwartsluis was teruggekeerd volgde hij een opleiding tot makelaar waarna hij zijn eigen makelaardij begon nabij het Singel. Na twintig jaar nam zijn medewerker Bert Vaartjes de makelaardij over en lagen er weer volop kansen voor At. Via Hovo (hoger onderwijs voor ouderen) volgde hij op latere leeftijd studies in psychologie, journalistiek en Amerikaanse geschiedenis.

Ondanks zijn verre reizen en vele studies bleef hij een warme band onderhouden met Zwartsluis. Hij had bewondering voor zijn opa, Roelof Buisman. Het liefst wilde At dan ook in de voetsporen treden van de oprichter van de Buismanfabriek. Want opa Roelof was als weldoener een markant figuur in het dorp. “At was een vrijgevig man en was altijd bereid om een duit in het zakje te doen van evenementen, stichtingen en verenigingen. Hij hoefde er zelf niet beter van te worden, zo zei hij. Als Zwartsluis er maar beter van zou worden”, vertelt Anja Bos.

“Iedereen weet ook maar al te goed dat At soms boosaardig en impulsief kon overkomen. Dingen moesten op zijn manier en regelmatig gaf hij anderen er flink van langs via zijn epistels in de media. Hoe die kant van Atse is ontstaan, blijft onduidelijk. Mogelijk hebben zijn reizen over de wereld hem al op jonge leeftijd verandert. Voor zijn overlijden vertelde hij aan een vriend hoeveel ellende en armoe hij heeft moeten aanschouwen tijdens zijn tochten”, blikt Bos terug.

Ondanks het feit dat At soms nors uit de hoek kwam, kende de kleinzoon van de Buisman-oprichter ook een barmhartige kant. Hij wilde maar al te graag een gastheer zijn voor zijn naasten. Regelmatig liet hij groepen uit het dorp zoals een verenigingsbestuur of kerkenraad meevaren op zijn jacht ‘De Roelof B.’ Gastheer At, in de familie liefkozend ‘Attie’ genoemd, zorgde dan voor een rijkelijk gevulde koelkast vol hapjes en drankjes. Zelf ging hij rond met de schaal, want de kapiteinspet paste hem minder goed. Dat herinneren zich ongetwijfeld ook de gasten die bij hem aan boord waren toen ze over de Rijn voeren. Kapitein Blei voer zijn schip op de klippen met een stranding tot gevolg. De aanwezigen genieten hoorbaar van de anekdotes die passeren.

In de laatste periode van zijn leven ging het minder goed met hem. Melanoom, diabetes en parkinson zorgden ervoor dat zijn krachten afnamen. Op 16 november 2020 overleed hij na een kort verblijf in het ziekenhuis. Inmiddels is het huis van Atse verkocht aan de door hem zelf uitgezochte kopers. Zijn schip, dat na een flinke ontruiming 12 centimeter hoger kwam te liggen, heeft het ruime sop gekozen richting een nieuwe eigenaar. Ook de laatste wens, een dienst in zijn kerk, is in vervulling gegaan. Die bestond niet alleen uit warme en hartelijke herinneringen. De muzikale omlijsting werd verzorgd door de vrouwen van het koor ‘La Muze’ en organist Henk Schoonewelle. Hij speelde ‘Het Dorp’ van Wim Sonneveld en ‘Zwartsluis aan het Zwarte Water’.

At was ervan overtuigd dat niet het donker maar het Licht overwint. De woorden uit evangelie van Marcus die op zijn graf staan te lezen, liggen hem dan ook na aan het hart. Ik geloof, Heere! kom mijn ongelovigheid te hulp.